Maar deze week moest ik telkens denken aan Meer is Minder. Ik heb het opgeschreven op een papiertje en voor mijn klavier gelegd. Nu ik achter mijn PC zit, zie ik het briefje weer en nu ga ik daar dus eens wat over schrijven. In eerste instantie was ik er aan beginnen denken omdat de discussie nu niet gaat over of het Europese plan nu genoeg geld heeft om een verschil te maken of niet. Een bazoka? Wat moeten we ons daar over voorstellen. Op het nieuws heb ik weer verwarrende commentaren gehoord van allerlei specialisten/professoren. Hefboomeffect? Hoe, wie, wat, Wanneer? Wel ze willen die 1000 miljard gebruiken als verzekering. Als een land 1 miljard wil lenen, dan staat Europa voor 250 miljoen garant. Hierdoor willen ze angst uit financieel systeem halen. Maar bijgevolg ontstaat de vraag: Hoe gaan ze dit betalen? Wie gaat dit betalen? Zoals altijd, de mensen die geld hebben en in Europa wonen. Met andere woorden, U en ik. En nog meer: Is dit wel genoeg. Vandaar dat ik steeds moest denken aan Meer is Minder.
In dit geval is het vermeerderen van het noodfonds eigenlijk een minder goed signaal dan het niet te verhogen. OK, de financiële markten reageren er tamelijk positief op (toch in begin), maar in se bevestigd het verhogen van het fonds dat niemand er nog gerust op is. Ze mogen natuurlijk niet het signaal geven dat er geen limiet is, want dan zou het Meer is Niets zijn. Als ze beslissen dat ze alle landen met problemen gaan redden, dan hebben ze enorm veel geld nodig. Als ze dit afnemen van mensen die kunnen consumeren, dan vererger je het probleem tot in het oneindig, want dan is er bijna geen zicht meer op het hernemen van de economie.Maar moet de economie zich wel herpakken. Mag ze niet met een 10-tal procent zakken? Natuurlijk wel, het milieu zal er wel bij varen en nadien kunnen we weer op een gewoon niveau stabiliseren. Groeien? Nee, enkel bedrijven die groeien en krimpen, dat is de toekomstige economie. Economisten zijn vastgeroest in de groeiende tendensen van vroeger. In de groeilanden zal dit nog zo zijn, maar in Amerika en Europa, zouden we aan andere economische indicatoren belang moeten hechten. Ook de Europese en Amerikaanse bedrijven zouden hun mentaliteit moeten veranderen. Stabiele resultaten (winst en evenveel tewerkstelling) dat willen we zien. Nu is het soms enorm zielig: een bedrijf met goede resultaten, wordt redelijk genoemd en ontslaat dan 100 mensen om het kwartaal er op meer winst te kunnen laten zien aan de beleggers. Maar op den duur zijn er geen beleggers meer, want ze hebben geen werk en bijgevolg geen geld meer. Meer winst geeft dus minder werk. Overdrijven met overheidsjobs is dan ook weer niet goed, want kijk maar naar Griekenland (en ook in België): ze zijn te duur. En laten we eerlijk zijn, ze zijn effectief te duur. Hun barema's zijn hoog en zeker hun pensioen is niet in proportie met dat van de prive. Oei, nu raak ik weer een tere plek. Langs de andere kant, wij betalen het pensioen van de vorige generatie, terwijl dit voor onszelf zou moeten zijn. Het is dus in eerste instantie de fout van onze vroegere regeringen. Sparen staat spijtig genoeg niet in hun woordenboek, spaargeld afnemen wel (alhoewel dat 2 woorden zijn).
Bedankt voor het lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten