zondag 13 december 2009

Update: Alfa en Mature portefeuille

Griekenland en Spanje. Meer zeg ik niet. De angst daarrond is beetje absurd, want ze kunnen dan evengoed Amerika, Ijsland, België, Engeland, ... zeggen. Alle landen hebben tegenwoordig problemen. Bij België is dit al sinds de jaren 70 zo en de staatsschuld nam sinds 1995 tot 2008 langzaam af tot zelfs rond 90% van het BBP (ook omdat dit natuurlijk steeg door de economische bloei). In absolute cijfers is onze staatsschuld er eigenlijk weinig tot niet op verbeterd. Griekenland en Spanje dus, na Dubai moest het uit een andere hoek komen en dat er iets uit Spanje moest komen rond deze tijd, dat wisten we eigenlijk al lang (Cfr. Sinterklaas).


Op zich deden onze portefeuilles het nog behoorlijk. Enkel CMB viel eigenlijk tegen. Waarom het plots zo terugviel is mij een vraag. De DBI-index zal er misschien voor iets tussenzitten, maar CMB reageert nooit hevig op die index, hun inkomsten zijn namelijk altijd ingedekt door contracten die ver op voorhand vast liggen en het orderboek voor 2009 was al voor bijna 100% vastgelegd. CMB zou dus eigenlijk een stabiel aandeel moeten zijn, en het schommelt nu al geruime tijd tussen de € 20 en € 23. De recente terugval met meer dan een euro tot € 20,87 is dus eigenlijk niets onrustwekkend, maar toch het vermelden waard vind ik.


Beide portefeuilles gingen zo'n 2% naar beneden, maar houden ondanks de constant negatieve berichten dus relatief goed stand. Ik weet echter niet of dit gaat blijven duren, want al het negatieve nieuws blijft zich opstapelen en alhoewel er af en toe positief nieuws te rapen valt, weegt dat volgens velen niet op tegen het negatieve. Meer hypotheken die niet afbetaald worden, meer werkloosheid (alhoewel in Amerika ze iets minder snel steeg dan voorzien, dus misschien gaan we toch de goede kant uit). Het positiefste is eigenlijk dat de voorraden laag zijn en dat de huidige vraag dus niet wordt gemanipuleerd door een opbouw van die voorraden. Dat was immers de reden voor de afgelopen recessie. De fabrieken die moesten bestellen, hadden zo'n grote voorraden, dan de leveranciers niets meer moesten produceren en er dus meer werkeloosheid kwam. Nu draait de economie trager, maar niet meer voor of achter op de feiten. Dit is volgens mij de redding, we komen weer tot een normaal economisch besef. Het is niet moeilijk om 10% te groeien in omzet als je 10% te veel produceert, maar het is wel moeilijk om dan nog winst te maken, want toename in het aanbod geeft een daling in de prijs. Misschien moeten we daarom niet kwaad zijn als Tessenderlo beslist om geen Glycine meer te produceren omdat de Chinezen het op de markt smijten aan dumpingprijzen (alhoewel hun kwaliteit soms wel aan te wensen overlaat). Tessenderlo wil het verlies niet langer slikken, maar misschien gaan er wel 30 a 40% van de producenten in China overkop en dan kan Tessenderlo de draad weer opnemen.
Bedankt voor het lezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten