Never catch a falling knife. Als belegger ben ik dit redelijk beu gehoord en jullie misschien ook. Net als koop laag en verkoop hoog. Achteraf is het altijd gemakkelijk spreken. Wat ik in de afgelopen jaren geleerd heb is dat het onderscheid tussen een koopje en een vallend mes enorm klein is.
Ik kan nu een goed voorbeeld aanhalen: Fortis. Het stond na de lange berenmarkt in 2002 ergens rond de € 9. Toen was het een koopje (het kwam van boven de € 38) zoals bleek begin 2007 toen het weer rond de € 33 stond en ondertussen ook enorm veel dividend had opgebracht voor de koper op € 9. Toen kwam het overnamebod op ABN Amro (toen het al gezakt was naar een koersniveau rond € 27. Het zakte toen verder naar € 23 en toen de prijs van kapitaalverhoging bekend werd zakte het nog verder naar € 18. Toen brak de kredietcrisis uit en van daar ging het dus de afgrond in. Wat was Fortis dan toen het € 9 stond? Juist ja, geen koopje, maar een vallend mes.
En wat is het nu, nadat het van € 0,60 terug is gestegen naar € 1,50? Een koopje of een “bouncing cat”? Over veel van die beurswijsheden is al veel geschreven en op mijn blog is het dus niet anders. Enkel bij mij is er geen zweem van alleswetendheid zoals je meestal hebt als je het in een boek leest. Net als bij de zin: koop laag en verkoop hoog. Dit zijn zo van die zaken die we als belegger allemaal weten en moeten weten, maar waarvan we willen weten hoe we het kunnen weten. Jammer genoeg heb ik het in nog geen enkel boek gelezen (en ik heb er toch al redelijk wat gelezen).
Bedankt voor het lezen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten